zwanen wat anders

zwanen wat anders - Katelijne Brouwer

na uren boompje verwisselen in het museum tot we het zat waren en onthaasten bij een film over bertien van manen in een sneeuwlandschap, ging ik toch weer op zwanenjacht want de verste had ik nog niet goed gezien, niet geteld, zelfs het oorspronkelijke nest van begin mei nog niet gevonden. mijn eigen zwaantjes leer ik steeds beter kennen, hoe ze op hun gemak zijn in hun nieuwe water, hun stekeltjes in de nek, steeds meer poten, vlerken en nekken. verder en verder liep ik en zag in de verte jongvolk, één, twee, zeker twee en één ouder, dus liep ik langs die lange vijver, maar overal riet, vanaf de andere kant leken ze dichterbij het begin, teruggelopen, ze verdwenen steeds tussen het riet, één, twee, drie, deze grillige wiebelkonten ken ik nog niet. er schijnt nog verder in de polder nog een zwaan met één jong te zijn, verder altijd verder.

Katelijne Brouwer
etsen en model en emotie

kiekeboe

Kiekeboe - Katelijne Brouwer

vannacht tot diep in de nacht geschreven en getwijfeld
enorme schaamte voor mijn gedraal, dit is schrijven
het tobben en zoeken is het schrijven, pas gaan slapen
toen de vogels al een enorme takkeherrie maakten
de lucht kleurde roze, marktdag in het dorp, plantjes gekocht

zwanenronde, kiekeboe door het riet spelen ze
wat schelen die paar weken enorm op een zwanenkuikenleven, de vijf dobberende badeendjes
die af en toe eskimoteren, koprollend omkukelen
de acht al met lange slangennekken
nonchalant voorover duiken in perfecte wegligging

Katelijne Brouwer
etsen en model en emotie

de vele nekken

de vele nekken - Katelijne Brouwer

voor het eerst weer op een terras lunchen
met een vriendin samen aan een tafeltje uren praten
het leek jaren geleden maar was het was februari
toen we elkaar voor het laatst in levenden lijve zagen
terug gewandeld de kleinste zwaantjes weer niet gezien
ze hebben vast een andere residentie gevonden
maar die acht die nog geen maand geleden
nog eieren waren die alle acht zijn uitgekomen
zwommen rond met hun punkhaartjes
hun opgeschoten nattegelnekken
al ranker en ranker nog pluizig en grijs
maar absoluut badeendjes af
zo schattig alles opslokkend vertederend
dat de vele nekken van hun ouders en
het paraplupootje van papa
pas vandaag weer eens werden gezien
medusa medusa

Katelijne Brouwer
etsen en model en emotie

one drawing a day

one drawing a day - Ingrid Zalme

opdracht van Jan Baas was om een tekening te maken zoals Willem van Genk dit deed, heb geprobeerd te tekenen a la (oom) Wim; tentoonstelling Woest is vanaf 1 juni tot en met najaar weer te zien in het Outsider Art Museum

Ingrid Zalme
schilderen en tekenen bij Jan Baas